เรียนภาษาไทยนะจ๊ะ

คำว่า "มุก" (ตลก) หลายคนสะกดด้วย ข ซึ่งความหมายของทั้งที่สะกดด้วย ก และ ข ตามพจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2542 มีดังนี้ มุก น. ชื่อหอยทะเลกาบคู่ในสกุล Pinctada วงศ์ Pteriidae อาศัยอยู่ตามแนวปะการัง ให้ไข่มุกและมุกซีก เปลือกใช้ทําเป็นเครื่องประดับได้. มุข, มุข- [มุก, มุกขะ-] น. หน้า, ปาก; ทาง; หัวหน้า; ส่วนของตึก หรือเรือนที่ยื่นออกมาจากส่วนใหญ่ มักอยู่ด้านหน้า. (ป., ส.). จะเห็นว่าทั้งสองคำไม่สื่อถึง มุกตลกโดยตรง ราชบัณฑิตย์ฯ จึงพิจารณาจากเอกสารต่าง ๆ หลายชิ้น (ตามไปดูได้ที่ลิงค์ข้างล่าง) และได้เก็บคำว่า "มุกตลก" ไว้ โดยพจนานุกรมฯ ให้ความหมายไว้ว่า  มุกตลก [-ตะหฺลก] น. วิธีทำให้ขบขัน. นอกจากนี้ราชบัณฑิตย์ฯ ยังชี้ว่าที่คนใช้ "มุข" กันเยอะ เนื่องจาก "มุข" เป็นคำที่ใช้อย่างกว้างขวาง และแพร่หลายมากกว่า เช่น มุขปาฐะ มุขยประโยค เป็นต้น จริงอยู่ที่ "มุข" หมายถึงปาก และหน้า ซึ่งอาจโยงกับวิธีทำให้ขบขันได้ แต่ราชบัณฑิตย์ฯ ให้เหตุผลว่าวิธีทำให้ขบขันนั้นอาจจะเป็นท่าทางก็ได้ซึ่งอาจไม่เกี่ยวทั้งหน้าและปาก ประกอบกับเอกสารต่าง ๆ ส