โคลงสี่สุภาพ

เสียงลือเสียงเล่าอ้าง----อันได   พี่เอย

เสียงย่อมยอยศใคร--------------ทั่วหล้า

สองเขือพี่หลับใหล--------------ลืมตื่น  ฤๅพี่

สองพี่คิดเองอ้า------------------อย่าได้ถามเผือ

                                                                   (ลิลิตพระลอ)

คำเอกโทและคำเป็นคำตาย มีดังนี้

๑) ตำแหน่งคำเอกโท ในบาทที่ ๑ อาจสลับที่กันได้ เช่น

อย่าโทษไทท้าวท่วย      เทวา

อย่าโทษสถานภูผา                 ย่านกว้าง

อย่าโทษหมู่วงศา                   มิตรญาติ

โทษแต่กรรมเองสร้าง              ส่งให้เป็นเอง   

                                           (โคลงโลกนิติ: กรมพระยาเดชาดิศร)

๒. เอกโทษ หมายถึง การแปลงคำที่มีรูปวรรณยุกต์โททำให้มีรูปวรรณยุกต์เอก เช่น เค่า (เข้า) ค่า (ข้า) เพื่อที่จะใช้แทนคำเอก

๓. โทโทษ หมายถึง การแปลงคำที่มีรูปวรรณยุกต์เอกทำให้มีรูปวรรณยุกต์โท เช่น ฉ้วย (ช่วย) ถู้ (ทู่)

เพื่อที่จะใช้แทนคำโท

          ๔. คำตาย คือ คำที่สะกดด้วยมาตราตัวสะกดแม่ กก กด กบ สามารถใช้แทนคำเอกได้

ตรงกับมาตรฐาน/ตัวชี้วัด ท.4/1 ม.3/6 แต่งบทร้อยกลอง สาระการเรียนรู้แกนกลาง โคลงสี่สุภาพ